Buz gibi bir günde hızlı hızlı yürürken, birden ayağımın ucunda bir cüzdan gördüm…
Hemen aldım. Sahibini gösteren bir kimlik vardır diye acele aceleaçtım.. Üç dolar çıktı.. Bir de buruşmuş, sararmış, eskimiş mektup…
Belli ki yıllardır, o cüzdanın içinde duruyordu. Zarf öylesi ne harap olmuştu ki. Sadece tepedeki “İade” adresi okunabiliyordu. Mektuba bir göz
attım. Bir ipucu bulma ümidi ile.. Birden tarihi gördüm.. 1924… Mektup nerdeyse 60 yıl önce yazılmış. El yazısı belli, bir kadına ait.. Sol
köşeye bir çiçek resmi çizilmiş.
“Sevgili Michael” diye başlıyor mektup… ve “Annesi yasakladığı için onu bir daha göremeyeceğini” anlatarak devam ediyor..
– “Ama sakın unutma, seni daima seveceğim” diye bitiyor..
İmza..
Hannah!.. İçimden bir ses “Bul” dedi bana.. “Mektubun sahibini bul..”
Milyonlarca Michael var. Hangi birini bulacaksın ki.. Ama tepedeki “İade” adresi ipucu olabilir.
Telefon İstihbarati aradım. Anlattım…
– “Bu adrese bağlı bir telefon varsa, bana verebilir misiniz” diye..
Sustu..
Gidip müdürüne sordu…
– “Var ama, size vermem yasak.. Ama sizin adınıza bu numarayı arar, orarım. İsterlerse size bağlarım.. Lütfen bekleyin..”
Bekledim.. İki üç dakika sonra kızın sesi geldi.. “Bağlıyorum efendim..”
Karşıdaki hanıma “Hannah diye birini tanıyor musunuz ? ” diye sordum.
– “Bu evi, 30 yıl evvel, Hannah diye kızları olan bir aileden aldık.” dedi.
– “Peki yeni adreslerini biliyor musunuz?..”
– “Hannah annesini bir huzurevine yatıracakti. Oradan takip ederseniz,belki adresi bulursunuz..”
Ve huzurevinin adını verdiler.. Hemen aradım.. Yaşlı anne yıllar önce ölmüş… Ama kızına ait eski bir telefon numarası var. Belki oradan bilirlermiş…
– “Bunların hepsi aptalca aslında” dedim kendi kendime..
İçinde sadece 3 dolar ve 60 yıl önce yazılmış bir mektup bulunan cüzdanın sahibini aramak için bunca zahmete ne gerek var ki.. Aradım numarayı..
Bir kadın “Şimdi Hannah’ın kendisi bir huzurevinde” dedi ve numarayı verdi.
Hemen orayı çevirdim… Bingo..
Ses “Evet, Hannah burda yaşıyor” dedi..
Gecenin saat onu, ama hemen yola çıktım, Hannah’ı görmek için..
Devasa bir binanın üçüncü katında şirin bir oda.. Gümüş saçlı, sıcak tebessümlü bir yaşlı kadın.. Gözlerinin içi ışıl ışıl ama..
Anlattım olanları.. Cüzdanı ve mektubu gösterip.. Derin bir iç çekti mektuba bakarken ve :
“Genç adam” dedi, “Bu mektup, Michael ile son kontağımdı.. Onu öyle seviyorum ki.. Sean Connery gibi yakışıklıydı.. Hani şu meşhur aktör.. Ama ben 16 yaşındaydım.. Çok küçüğüm diye annem kesinlikle izin vermedi..”
Derin bir nefes daha..
– “Michael Goldstein harika bir insandı. Eger bulabilirseniz ona söyleyin lütfen.. Onu hep düşündüm.. Hep..”Bir ufak sessizlik.. Bir derin nefes daha.. “Ve onu hep sevdim..” İki damla yaş damladı elindeki mektuba, ıslanan gözlerden..
“..Ve hiç evlenmedim… Michael gibi birisini bulamadım ki..”
Hannah’a teşekkür edip odadan çıktım. Binadan çıkarken danışmada beni karşılayan kız :
– “Hannah Hanım yardımcı olabildi mi size?” dedi..
– “Hiç değilse bunun sahibinin soyadını öğrendim” dedim..Cüzdanı elimde sallayarak..
O sırada yanımda dikilip duran hademe bağırdı..
– “Hey baksana.. Bu Bay Michael’in cüzdanı.. Üzerindeki bu kırmızı şeritten onu nerde görsem tanırım.. Cüzdanını hep kaybederdi zaten.. Üç
kere ben buldum, koridorlarda..”
Michael sekizinci katta yaşıyordu.. Ok gibi fırladım tekrar asansöre..
Michael yatmamıştı.. Okuma odasında kitap okuyordu.. Hemşire beni ve elimdeki cüzdanı gösterdi.. Michael elini arka cebine attı, hızla..
Sonra sevinçle :
– “Evet bu benim cüzdanım” dedi…
– “Öğleden sonraki yürüyüş sırasında kaybetmiş olmalıyım..
Size teşekkür borçluyum..”
– “Hiçbirsey borçlu değilsiniz” dedim..
– “Ama özür dilerim.. İpucu bulmak için açtım ve içindeki mektubu okudum…”
– “Mektubu mu okudun?..”
– “Sadece okumakla kalmadım.. Hannah’ı da buldum..”
– “Buldun mu?.. Nerde?.. İyi mi?.. Hala eskisi gibi güzel mi..
Söyle, lütfen söyle..”
– “Çok iyi.. Hem de harika” dedim, yavaşça..
– “Bana onun telefon numarasını ver. Yarın onu hemen arayacağım..” Elime sımsıkı sarıldı..
– “O benim tek aşkımdı.. Onu öyle sevdim ki, asla evlenmedim..
Çünkü bu mektup geldiğinde hayatım, anlamsal olarak bitmişti.”
– “Bay Goldstein” dedim.. “Gelin benimle..”
Asansörle üçüncü kata indik… Odanın kapısı açıktı. Hannah sırtı kapıya dönük televizyon izliyordu… Hemşire ona yaklaştı, omzuna
dokundu…
– “Hannah” dedi.. “Bu bayı tanıyor musun?..”
Gözlüklerini ayarladı bir an baktı, tek kelime etmeden..
– “Michael” dedi, Michael, kapıda, kısık sesle..
– “Hannah.. Ben Michael.. Beni tanıdın mı?..”
– “Michael” diye yutkundu : Hannah.. “İnanmıyorum.. Bu sensin.. Benim Michael’im…
Michael Hannah’a doğru yürüdü yavaşça.. Sarıldılar. Hemşire hıçkırıklar içinde koridora attı kendini…
– “İşte Tanrının sevgisi de bu” dedim.. “Olacaksa.. Olur..”
Üç hafta sonra beni huzurevinden aradılar. Pazar günü bir nikah vardı.. Gelebilir miydim?..
Harika bir nikah töreni idi. Hannah ve Michael beni nikah şahidi yaptılar üstelik. Hannah açık bej elbisesi içinde çok güzeldi.. Michael de
lacivert takımı içinde hala çok yakışıklı… Huzurevi onlara, bir minik daire tahsis etti…
Eğer 76 yaşında bir gelinle 79 yaşındaki bir damadı, 16 yaşında bir kız, 19 yaşında bir delikanlı havasında görmek isterseniz, orayı ziyaret
etmeniz gerek..
Nerdeyse 60 yıl süren bir aşk hikayesi için, ne güzel bir son değil mi?…
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan ufoss
Ask nelere kadir Lafi bu gibi durumlardan cikmis sanirim
12. Mart 2008 @ 22:54
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan ASLI
Daha 15 yasındaydım.lıse 1 ğrencisiydim birine cok asık oldum.Ama o bunu bilmiyordu,artık öyle bir duruma geldim ki dersleri dinleyemiyordum bile sürekli onu izlıyordum çünkü;çok yakışıklıydı.sürekli onunla konuşmak için bahaneler uyduruyor onun yanında oluyordum.Bir gün sınıfa girdiğimde sırasının altında ceketini buldum ona sormadan aldım çantama koydum.Artık ikinci dönemdeydik onunla istediğim zaman konuşuyor hatta sırada onun yanında oturuyordum.Artık çok samimi olmuştuk belkide en yakın arkadaş,ama ben onu hiç bir zaman arkadaşım olarak görmüyordum.Bir hafta sonu sinemaya gidecektik.O hafta benim için bitmek bilmedi.Sonunda hafta sonu oldu en güzel kıyafetlerimi giydim ve sinemanın önünde onu bekliyordum uzaktan gördüm elinde bir demet çiçek vardı.Ben onu görünce koşarak yanıma gelmek istedi ve herşey o anda oldu hızla gelen bir araba ona çarptı neye uğradığımı şaşırdım hemen yanına gittim o yakışıklı çocuk kanlar içinde yerde yatıyordu hiç kıpırdamadan sadice yatıyordu sımsıkı tutuğu çiçek demetiyle hiç bir şey yapamıyordum sadice ona bakıyordum sonra ambulans geldi onu hemen götürdüler ambulansa bende bindim yanında doktor ona müdahale ederken çiçeği ben aldım.Ameliyat kapısında beklerken çiçekten bir kart düştü üzerinde senin beni sevmediğini biliyorum ama ben seni çok seviyorum yazıyordu.Sanki dünyam başıma yıkıldı.Aradan 5 dakika geçmeden doktor geldı öldüğünü söyledi,keşke o an bende ölseydim.Benimde onu sevdiğimi bilmeden öldü.Şimdi 22 yaşındayım bunu yazarkende üstümde onun ceketi var ondan habersiz aldıgım siyah kapşonlu ceketi,hala arabanın ona çarptığındaki sesi duyabiliyordum o öldükten sonra okulu bıraktım.O olmadan artık okulun bir anlamı yoktu benim için,bana artık en koyan şey onun bende bir resmi bile yok yüzünü unuttum sadice anılarımda saklı yüzü,sesi,kokusu,ona ait olan herşey.Yarın evleniyorum ama onu asla unutmam ölünceye kadar asla onu hala çok seviyorum ama hayat herşeye rağmen devam ediyor seni çok sevdim keşke sende benim seni sevdiğimi bilseydin ama bilmeye vaktin olmadı.Hayatta kimse onun yerini tutamaz tutamıcakta çok sevdim çok…
14. Mart 2008 @ 20:48
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan damla
daha 16 yaşındayım abimin arkadaşına aşık oldum.cezaevinden çıkınca bunu ona açıkladım
oda bana karşı boş değilniş ama abimlerden korktuk önce daha sonra ne olursa kolsun dedik ve de sevgililer gününde çıkmaya başladık çok seviyordum onunda beni sevdiğini sanıyordum nede olsa abimler belalı o herşeyi göze alı,ölümü bile..
neyse zaman böyle akıp geçti çok güzeldi herşey beni kıskanıyordu vede sahipleniyordu..
ve br gün ona msnde oyun oynamak istedim.benim arkadaşıma ilgisi olduğunu düşündüm onun adına bi msn alıp işletti.
düşüncelerimde yanılmamışım beni sevmediğini sadece bi hoşlantı olduğunu söyledi,çıkıyormusunuz dedim tam çıkmak sayılmaz dedi.yıkılmıştım sonra kendi kimliğimi açıklayarak bitti dedim yalvardı ben senin olduğunu biliyodum dedi.ama inanmadım istedim ama olmadı.sakın beni birdaha arama dedim hala arıyor vede barışmak istiyor..
arkadaşlar kız erkek farketmez bana yardımcı olucak birisi varsa msn=damlam_4545@hotmail.com bekliyorum lütfen…
16. Mart 2008 @ 09:00
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan sema
asli cok duygulandim hikayeni okuyunca nasil olabiliyor boyle seyler sevdigini soyleyemeden gitti ama ne olur uzulme bak evleniyorum dedin sana mutluluklar diliyorum kocani sev soylemesi kolay biliyorum ama kocani sev biliyorumki hicbirsey ilk ask gibi olmaz ama evleniyosan kocani sevmelisin seninle tanismak isterim yazarsan msn i verirmisin sema
17. Mart 2008 @ 15:23
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan seren
aşk benim için soylenmesi cok zor bır sarkı gıbıydi…ama kader yazısını coktan yazmıs bana ıpuclarını gondermeye baslamıstı…ılkokulda da ortaokulda da lısede de erkek arkadasım olmadı hıc..arkadas grubunda cok sevılın populer bır ınsandım…lısedeyken cevrem genıstı..ama sevgılım olmadı hıc..cıkma teklıfı edenler oldu yakısıklılarda vardı ama ıcımdekı baska eksıkler vardı ve anlamını bılmeden dolduramıyordum….ve lıse bıttı asksız sevdasız ve renksız..ama bu benım ıcın problem olmadı hıc ama bır gun asık olacagım bır ınsan olacaktı…unıverıste hayallerım zaten benım ıcın bır asktı dersaneye yazıldım…ıyı bır ogrencı sevılen aranan bır ınsandım…arkadaslarım bensız yemek yemez bensız oturup cay bıle ıcmezlerdi…arkadaslarımın askları da vardı ve bana sorarlardı sen neden asık olmak ıstemıyorsun senı seven var..evet dersanemde benı seven bır kac kısı oldugunu duymus ama hıc ılgılenmemıstım cunku ben baska bırını beklıyordum anlam veremeyerek kım oldugunu bılemeyerek…1.senemde ankara dısını kazandım aılem gıdebılırsın dedıler..ama ben dersanemı bırakamadım 1 yıl daha orada olmalıydım kopamıyordum..ve kaderın ıpucları gelmeye baslamıstı…ona asık oldum…ılk zamanlar ıyı bır arkadastık beraber yemek yerdık alısverıs yapardık gun gectıkce ona asık olmaya basladıgımı farkettım o benden 10 yas buyuk bır ogretmen adayıydı…baskıları konusmaları ılıgısı alaksı davranısları gozlerı kasları herseyıyle benı buyulemıstı..ve nıhayetınde hıc utanmadan sıkılman onu sevdıgımı soyledım..benım ıcın once erkek soylemelı dıye bır kural yoktu..zaten akabinde oda benı sevdıgını soyledı…ve bırbırımıze soz verdık yıllarca berbaer olacak ve bırbırımızı tasıyacaktık…sozunde durmayanında yasamaya hakkı yok dedık ölsün daha iyi…sımdı ona sırılsıklam asık bır ınsan olarak bunları sızınle paylasmak ıstedım onu cok sevıyorum oda benı cok sevıyor bız bırbırımıze aıtız dıyoruz her gozgoze geldıgımze bızı kımse ayıramaz.hıc bır kuvvet cunku ben hep onu beklemişim ve vermeye de nıyetım yok…askın buyusu boyle bırsey kendıme bu degerı bıcemezken kaderım onu bana yazmıs…umarım onu hıc kaybetmem..arkadaslarım askımı bılmıyor hıc bır zmanda bılmeyecekler..cunku bız sesszı sedasız asık olamaya devam edeegız…senı sevıyorum ahmet senı kendımı öldürüp senı ysatacak kadar sevıyorum ve sana soz verıyorum son nefesimde bıle senı soylemeyerek öleceğim…askın
25. Mart 2008 @ 20:16
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan sevda
ahhhhh be ne ask ben bole asık olamadım orta okulda ve lıse bırde hıc sevgılım olmadı ama lıse ıkıde bır sevgılım oldu cok yakısıklı bırıydı oda benı sevıyordu ama gozu hep dısardaydı ayrıldı benden daha sonra baska sevgılelerım oldu ama ben onu unutamamıstım sonra tekrar barıstık ama ıntıkam ıcın ıntıkamımıda aldım bu kez ben onu bıraktım sonra onun bır arkadasıyla cıktım onuda cok sevdım ama olmadı ayrıldık unutmak zor odu onu daha sonra bırusru sevgılım odu ama ben hıucbırını sevemıyorum.suandada brı ıle konusyorum.çocuk beni cok sevıyor ama ben onu sevemiyorum.ne yapacagımı bilmiyorum…………ama bende asık olmak ıstıyorummmm.
27. Mart 2008 @ 09:46
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup )CaN tarafindan CaN
[b]ne çok aşık varmış yaa.Hikayelerle büyüyorum [b]
12. Nisan 2008 @ 23:35
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan zeynep
hikayelerle büyümek yetmez yaşamak lazımm…..AŞKA AŞIĞIM….
22. Nisan 2008 @ 18:36
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan canan
harika bir hikaye kaç kişi böyle bir aşka sahiptir ki gerçek aşk bu olsa gerek yıllara rağmen solmayan eskimeyen teşekkürler
6. Mayis 2008 @ 09:02
AŞK sensizken biLe seninLe oLmaktır tarafindan seKercimm
gerçek aşkı hiç bi zaman bulamadım hep aradım ama gereksiz kişileri buldum… yeter artık bıktımm kimi sewsem ya sewilmiyorum ya çocuğun sewgilisi var yada aramıza girenler oluyo… gerçek aşkı sende bulmak istiyorum ama olmuyo snn kalbin başkasındaaa…keske bizde seninle ömrümüzün sonuna kadar birbirimizi sewseydikk
9. Mayis 2008 @ 18:50
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan cansu
ii bi hikayeye benziyoridiiiiiiiiiiiiiiiii
ama bn inanmam böle şeyreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
7. Haziran 2008 @ 16:19
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan yanlız kalp
güsel bi hikayeydi beendim … ama ama sanırım sadece bi hikaye böyle bi aşk olucana ihtimal vermiorum
24. Haziran 2008 @ 17:32
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan zuzuuuuuuuu
hepside birbirinden güsel hikayelerdi tşkrlr.. ha aslı çok üsüldüm hikayene yha kötü bi kader olmuş ;(((
26. Haziran 2008 @ 21:48
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan mojo
harika cidden tek kelimeyle harika göz yaşlarıma hakim olamadım =) keşke aşklar geç bile olsa hep böyle güzel bitseydi =(
1. Temmuz 2008 @ 12:31
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan buse
yha bende aslı ya çok üzüldüm gerçekten feci bişe olsa gerek sevdiğni söleyemeden hemde ama bu yaşlıların hikayede güseldi de saçma nası oluoda aynı yerde oluolar yok biri 8. katta yok biri 3. katta evleniolar falan ama yinede aşkları büyükmüş bide evlenmemişler helal valla !!!
1. Temmuz 2008 @ 22:26
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan hilal
ASLI BENDE ÇOK ÜZÜLDÜM YA GERÇEKTEN BURDA HEP FARKLI SON BULAN AŞK HİKAYELERİNİ OKUYORUM.AŞKIMA DAHA ÇOK BAĞLANIYORUM ONUN YOKLUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM KENDİMİ SİZİN YERİNİZE KOYUYORUM AĞLIYORUM YA.KELİMELER BOĞAZIMDA DÜĞÜMLENİYOR.ALLAH SABIR VERSİN YA.EVLENİYOR MUŞUN ASLI ALLAH YAŞAYAMADIĞIN MUTLULUĞU KOCANLA DAHA GÜZEL YAŞATSIN.ALLAH KİMSEYE YAŞATMASIN ALLAH KİMSEYİ SEVDİĞİNDEN AYIRMASIN.HAYAT HEP GÜLDÜRSÜN YÜZÜNÜZÜ ÇOK ACI BİŞEY ALLAH YARDIM ETSİN.BEN HİLAL SENİ SEVİYORUM AŞKIM SENİ SEVİYORUM.BEN İNTERNETİ KAPATIP ONA GİDİYORUM YA.ASLI ÇOK ETKİLENDİM SAOL BENİ AŞKIMA DAHA FAZLA BAĞLADIN MUTLU OL ASLI HEP MUTLU OL.BEN YAKIŞIKLIMA GİDİYORUM.ÖLEN BEN OLUYUM ONSUZ YAŞAYAMAM BEN.
14. Temmuz 2008 @ 12:54
Re: Varmi boyle bir ask!!!! (60 yillik mektup ) tarafindan Esat
Merhaba Arkadaşlar benimde bir Sevdiğim var ama onunla konuşmadım kendisi Mc donalds’ta çalışıoyr tesadüfen birgün yemek yerken tanıdım onu ve birdaha aklımdan çıkmadı hiç her sabah yanına uğradım hiç sevmediğim halde hergün o dandik kahvaltı tabaşından yedim ama konşamıyordum neden bilmiyordum ama bi şey engelliyordu beni klişe olucak biras ama inanın kalbim çıkıcak gibiydi yerinden yanına gidince bu şekilde 15 gün boyunca gittim en son bugün tüm cesaretimi toplayarak karşına geçtim ve biraz konuşmak istediğimi söyledim ona ama kabul etmedi gözlerim doldu karşısında ağlamamk için zor tuttum kendimi hiç bir şey söylemeden arkamı döndüm ve çıktım hala ağlıyorum neden diye ben neden sevgime karşılık bulamıyorum neden aksilikler beni buluyor neden ölesine takılmak istediğimde herkızla beraber olabilirken gerçekten aşıl olduğu bir insandan karşılık alamıyorum …. Bana yardımcı olacak bir arkadaş olursa yazabilir bekliyorum
19. Temmuz 2008 @ 11:15
yazık olmuş …ben dört yıl sevdim ama bir türlü karşılk alamadım kader ya ben onu seviyordum oda en yakın arkadaşımı…am o beni sevmiyordu arkadaşım da onu …ne zaman onunla konuşmaya kalksam bana ben onu seviyorum ondan başkasınıda sevemem derdi. bende ona bende seni seviyorum senden başkasıyla olmam derdim …hayat böyle devam ederken ben bambaşka biri oldum 2 yıl bali çektim sigara içtim kendi elimle vücudumu kestim ailemle sorunlar yaşamaya başladım şehri terkettim kendime kıymaya kalkıştım ama bir türlü değişen bir şey olmadı ve ben hala onu seviyorum onsuz hayat düşünemiyorum
ben suan uni ogrencsyım.. gecmiste yanı lıse hayatımda sevdıgım bırı vardı ve ona asıktım ama hep
ıcımde bu askın tek taraflı oldugunu hıssedıyordum
sonra unıyı kazandım 1sene uzaktan onunla sevgılı olmaya cabaldım ve sonra benden ayrıldı sebep cunku benı hıc sevmdı ondan acayıp nefret etmey basladım
2sınıfa gectım hıc kımseyle sevgılı olmadım cunku korktum . bı sure sonra bırınden hoslanmaya basldım ama cok engler vardı aramızda. ve eskı sevgılme nefretımde devam etti. ıkıncı sınıfın ıkıncı donemı basladı hoslandıgm kıza artık hoslanmaktan aska ve sevgıye donustu ama korktum tekrar aynı seylerı yasmamk ıcın .o englerı yavas yavas aşmaya basladım ama nasıl oldu bende anlamdım.. o gun heycanlı gun geldı ve ona soyledım ama ıcımde hep bı korku vardı ya kabul etmez yada buda tek taraflı olur cevrmdn cok elştrı yedim ama ben yinede askıma sevgime kostum ve bu arada teklifmı kabul etti dunyalar benim oldu ve aynı anda her taraftan darbe yedım bı yandna cok guzeldı gundu bı yandanda cok kotu gunlerdı ama ben hep guzel gunlerdır dıye ıcıme yerlştırdım 2cı sınıf bitti 3ay tatıl geldı ve bızler ayrı sehırler gectık onu ılk gunden ıtbaren cok ozlmeye basladım hemde cok ve tabı bu arada oda benı cok sevdıgnı ve bı ömür benımle yasamak ıstedgnı kanıtladı. 3ay tatıl cok zor gectı ama gectı ve okular basladı ona tekrardan sıkca sarılamya dort gozle bekldm ve sonunda geldı… cok guzel gunler gecrdık ama tabı bu arada eskı sevglmdn bndn nedn ayrıldgnı bı sekılde ogrendm neyımıs hayatına baska bırı cıktıgı ıcın bndn ayrıldı o nefretım kat kat artı ben suan cok mutluyum ama kendıme yedırmdm ve o bna pısman oldugnu soylmeye basladı bnde ona dedım kı benim sevglım var suan senınle konusmam bile yanlış.. aklıma cok kotu bı fıkır geldı neymıs o benı nasıl süründürdü ise bende onu süründürcem.. o bna 1000 msj atıysa ben ona bı msj atıodm ve bekltıyodum. ama sonunda dayanmdm kızı gonderdım bı sure sonra benım suan hayatıma anlam katan hayat ortagım bunları ogrendı ve benden ayrıldı ama ben hayat ortagmı hep sevdım hemde cok sevdım cok agladım bagrdım cagrdım ne alet olsn o gune ve o fıkır aklıma geldı ben cok pısmanım…