Senin için ölmediğim için özür dilerim…

henüz 17 yaşındaydım onu tanıdığımda onunla karşılaştığımda ona bağlandığımda onu hiç çıkarmamak üzere kalbime koyduğumda
öylesine sevmiştimki onu hayatta hiçbirşey umrumda bile değildi
ama o maraşta bense ankarada oturuyordum
aramızda mesafeler vardı daha o zamanlar ailesi bilmiyordu bizi
aradan 1 sene geçti ve ben bu 1senede ona öylesine bağlandım ki artık öleceğimi bilsem bırakmazdım onu üniversite sınavını kazanmıştım ama o anki aklımla bir 4 sene daha okuyamazdım biran önce askere gidip gelip ailesine niyetimi bildirmem gerekiyordu yoksa ailesi bir iki seneye kadar evlendirmek istiyordu onu gitmedim okumadım liseyi bitirdikten sonra hastanede çalışmaya başladım bilgi-işlem olarak
herşey çok güzel gidiyordu taaki burcunun abisi benim yolladığım mesajları görene kadar
abisi çok kızmış almış telefonu elinden yasaklamıştı telefon kullanmasını
sonra aradan zaman geçti ona telefon ve hat alıp yolladım bi şekilde ulaştırdım ona sonra abisi bi şekilde onuda yakalamış ve parçalamış telefonu
sonra abisi beni aradı ve beni görmek istediğini söyledi
ben herşeyi göze almıştım en fazla ölürüm o da sevdiğim için olduğu için bi problem yoktu benim için o yüzden gidecektim
işyerinden izin istedim vermediler işi bıraktım ailem engel olmak istedi dinlemedim ve gittim maraşa
akşam hava kararmıştı abisi aradı ve buluştuk tabi ben hiçbirşey duymuyordum o bir sürü şey anlatıyordu tehdit üstüne tehdit yağdırıyordu ama ben sevmiştim bir kere o ne söylerse söylesin
sonra beni bıraktı ertesi gün evime ankaraya döndüm
tabi yine konuşmaya başladım onun sesini duymadığım gün rahat edemiyordum
artık askerliğime az kalmıştı birgün burcumun kız arkadaşının düğünü vardı ve bende gidicektim orda bulusabilecektik onunla
aileme sincana arkadaşın düğününe gidiyorum orda kalıcam yarın gelirim dedim ve o gün çıkıp maraşa gittim ertesi gün sabah buluştuk onun yanındayken kendimi o kadar mutlu hissediyordum ki, hiç kimse ,hiçbir haber beni mutsuz edemezdi o yanımdayken
sonra akşam düğünde tekrar buluşmak üzere ayrıldık
akşam babası getirecekti onu düğüne ve geri babası alacaktı düğün bitiminde beni babası tanımadığı için şanslıydım öyle de oldu babası getirip bıraktı burcuyu düğüne orada buluştuk konuştuk herşey çok güzeldi
taaki düğün bitimine kadar çünkü onu babası değil abisi almaya gelmişti birden karşılaştık abisiyle düğün salonunda beni tanıdı konuşmak istedim ama dinlemedi ben konuşmaya çalıştıkça o bana yumruk,tekme atıyordu ama biliyodum ki ona karşılık vermem burcu için kötü olacaktı abisine karşılık verseydim o da sinirini burcudan çıkaracaktı
ona dokunmasındansa beni öldürmesini tercih ediyordum
beni yaka paça dışarı yola çıkardı ve orda dayak atmaya devam etti ve ben sadece onun peşimizden gelmemesi için dua ediyordum
ama o geldi abisi ona da yumruk attı ve benim canım o kadar dayak yememe rağmen burcu o yumruğu yediğinde yandı o an o yumruğu ben yemememe rağmen bana en ağır gelen yumruk o oldu ve kendimi biranda yere yığılmış şekilde buldum artık ölmek istiyordum burcu bir yandan ağlıyordu abisi bir yandan beni arabasına bindirmek için sürüklüyordu
beni götürüp öldürmek istiyordu
ama bi anlık boşluğuna getirdim ve kaçtım uzaklaştım ordan
ertesi gün eve kaşım gözüm yarılmış bi şekilde gittim
yaklaşık iki hafta burcudan haber alamadım daha sonra arkadaşı aradı yine çalışıyordum işteydim arkadaşı bana onun aile baskısıyla nişanlandığını ve evleneceğini söyledi
bir kezde o zaman yıkıldım ama bu yıkılma hepsinden beterdi
ne yapacağımı şaşırdım kendimi soyunma odasına zor attım
ve ağlamaktan başka yapacak birşeyim yoktu
sinirden soyunma dolaplarını yumruklamaya başladım taaki elimin parmakları kırılana kadar o sırada arkadaşın biri sesi duyup geldi ve beni engelledi benim için hayat bitmişti
eve gittiğimde kimsenin sesini duymak istemiyordum sadece yatağıma yatıp ağlamak istiyordum bunu 3ay yaptım sadece eve gidip yatağıma yatıp ağladım
ve şuan o kadar pişmanım ki o düğün akşamı onun için ölmediğim için kaçıp oradan uzaklaştığım için o kadar pişmanım ki
üstünden 3 sene geçti ama hala o günler aklımdan çıkmıyor hala geçirdiğimiz o güzel günleri hatırlıyor onu özlüyorum
ve onun şuan beni yüzümden hiç tanımadığı bir insanla evlenip hayatını onunla sürdüreceğini düşündükçe kahroluyor ve onun için ölmediğim için kendimden nefret ediyorum
özür dilerim aşkım
SENİN İÇİN ÖLMEDİĞİM İÇİN
ÖZÜR DİLERİM….